اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 20 |
| تعداد شماره‌ها | 508 |
| تعداد مقالات | 4,385 |
| تعداد مشاهده مقاله | 8,213,663 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 4,211,867 |
بررسی و سنجش نظریه علم الهی در فلسفه فارابی | ||
| حکمت سینوی (مشکوه النور) | ||
| مقاله 5، دوره 21، شماره 58، دی 1396، صفحه 81-102 اصل مقاله (452.29 K) | ||
| نوع مقاله: علمی ـ پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.30497/ap.2017.67719 | ||
| نویسنده | ||
| مهدی عباس زاده* | ||
| استادیار گروه معرفت‌شناسی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی | ||
| چکیده | ||
| فارابی در آثارش از هر سه قسم علم الهی، به تفصیل بحث کرده است. به باور او، علم خدا به ذات خویش به نحو حضوری است. علم خدا به ممکنات در مقام ذات یا پیش از خلقت، از طریق علم به صور معقول اشیا در ذات خدا و لذا به نحو صوری ارتسامی و از سنخ علم اجمالی است. او به شبهة علم پیشین الهی و اختیار انسان نیز در ذیل این علم، پاسخ داده است. علم خدا به ممکنات در مقام فعل یا پس از خلقت، از طریق علم به اسباب و علل عالیة ممکنات، اشیا و امور جزئیِ ممکن را دربرمی‌گیرد و به نحو صوری ارتسامی و از سنخ علم اجمالی حاوی تفصیلات است. اما با رسالة فصوص الحکم، اگر از آنِ فارابی دانسته شود، باب دیگری در علم الهی گشوده می‌شود. نظریة فارابی در علم الهی، در فلاسفة اسلامیِ بعدی، به ویژه ابن‌سینا تأثیر فراوان نهاده، اما برخی دیگر مانند سهروردی (شیخ اشراق) و عده‌ای از محققان معاصر، آن را نقد کرده‌اند. در نوشتار حاضر، اهم این نقدها تبیین و از دید نگارنده، مورد سنجش و ارزیابی قرار خواهند گرفت. در مجموع، نظریة فارابی از دید نگارنده، دارای نقاط قوّت و ضعف مهمی است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فارابی؛ علم الهی؛ علم به ذات؛ علم ذاتی (علم پیشین)؛ علم فعلی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Investigating and Evaluating of the Theory of Divine Knowledge in Farabi's Philosophy | ||
| نویسندگان [English] | ||
| mahdi Abbaszadeh | ||
| Assistant Professor of Epistemology Department/ IICT | ||
| چکیده [English] | ||
| Divine knowledge is a very precise and difficult issue in Islamic philosophy, and the first Islamic philosopher who has seriously studied the issue is Farabi. He has discussed in detail all three types of divine knowledge. According to him, the God's knowledge to himself is a presential knowledge, not a formal representative one. God's knowledge to contingents, as being in his essence or before creation (essential knowledge or pre-knowledge) is through his knowledge of the rational forms of things in his essence, and thus it is a formal representative and a non-detailed one. He has responded to the paradox of pre-knowledge and human free will under this type of knowledge. God's knowledge to contingents, as being in his action or after creation (active knowledge), through his knowledge of superior causes of contingents, includes individual and contingent things, and somehow is a formal representative knowledge and a non-detailed knowledge with details. But in Fusus al-Hekam, if it is considered as one of Farabi's works, another explanation of divine knowledge is presented. Farabi's theory of divine knowledge has exerted a great influence on the later Islamic philosophers, especially Ibn Sina, but others, such as Suhrawardi (Sheikh al- Ishraq) and some contemporary researchers, have criticized it. In the present article, some of the most important of these critiques are explained and evaluated from the perspective of the writer. In general, Farabi's view on divine knowledge and its types has the important strengths and weaknesses that will be addressed in this article. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| FARABI, divine knowledge, Self-knowledge, essential knowledge (foreknowledge), active knowledge | ||
| مراجع | ||
|
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 676 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 805 |
||