امروزه متخصصان و دانشجویان علوم جدید با مشکل فهم اصول و مباحث فلسفی مواجه هستند و متقابلاً اهل فلسفه و علاقمندان مطالعات فلسفی از دریافت مفاهیم و مبانی علمی باز می‌مانند. علت بروز این مشکل بیش‌تر از آن جهت است که صاحب‌نظران علم و فلسفه برای آشنایی مخاطبان گروه مقابل با مفاهیم تخصصی دانش خود هیچ تلاش و اقدامی نکرده‌اند. در این شرایط همراهی و همکاری این دو حوزه معرفتی ـ علم و فلسفه ـ در تبیین مفاهیم مشترکی مانند جسم می‌تواند به وضوح کامل‌تر این موضوعات و معانی بینجامد. هر چند مفهوم جسم طبیعی بدان‌گونه که در علوم تجربی مطرح می‌شود در عمل راهگشا است اما به لحاظ تحلیلی و عقلی حاوی نقص اساسی است. از سوی دیگر همین مفهوم در آثار فلسفی به نحوی مطرح می‌شود که به معنای جسم به مثابه یک واقعیت خارجی که مهم‌ترین موضوع مطالعه و تحقیق علم تجربی است ارتباطی ندارد. در این میان ابن‌سینا به عنوان فیلسوفی آشنا با مباحث علمی روزگار خود مفهوم جسم طبیعی را به گونه‌ای طرح می‌کند که سازگار با هر دو ساحت معرفتی است. تلاش وی می‌تواند به مثابه الگوی مناسبی برای دانش‌پژوهان به کار گرفته شود.
)